Në atë kohë mbreti Irod vuri duart t’u bëjë keq disave prej kishës. Edhe vrau me thikë Jakovin, të vëllain e Joanit. Edhe kur pa se kjo është e pëlqyeshme për Judenjtë, vuri ndër mend të zërë edhe Pjetrin; dhe ishin ditët e të pabrumëtave. Edhe e zuri atë dhe e vuri në burg, edhe ua dorëzoi katër palë ushtarëve prej katër vetash secila, që ta ruajnë, sepse pas pashkës donte ta nxirrte përpara popullit. Pjetri pra po ruhej në burg; po prej kishës bëhej pa pushim lutje për të.
Edhe kur do ta nxirrte atë Irodi përpara, atë natë Pjetri lidhur me dy vargonj ishte duke fjetur në mes të dy ushtarëve, edhe rojet ruanin burgun përpara derës. Edhe ja një engjëll i Zotit erdhi papandehur, edhe dritë ndriti në atë vend; edhe si i ra Pjetrit në brinjë, e zgjoi, duke thënë: Ngrihu shpejt. Edhe i ranë vargonjtë nga duart. Edhe engjëlli i tha: Ngjishu, edhe mbath sandalet e tua; edhe ai bëri ashtu.
Edhe i thotë: Vish rrobën tënde, edhe eja pas meje. Edhe ai si doli, i vinte pas, edhe nuk dinte se ishte e vërtetë kjo që bëhej prej engjëllit, po pandehte se sheh vegim. Edhe si kaluan rojen e parë e të dytë, erdhën në portën e hekurt që çon në qytet, e cila iu hap atyre prej vetiu; edhe si dolën, shkuan nëpër një rrugë; edhe përnjëherë engjëlli u nda nga ai. Edhe Pjetri, si erdhi në vete, tha: Tani e di me të vërtetë se Zoti dërgoi engjëllin e tij dhe më shpëtoi nga dora e Irodit dhe nga gjithë shpresa e popullit të Judenjve.
Jisui pra, u thoshte judenjve që i kishin besuar: Në qoftë se ju qëndroni në fjalën time, jeni me të vërtetë nxënësit e mi, edhe do të njihni të vërtetën, edhe e vërteta do t’ju çlirojë ju. Iu përgjigjën atij: Jemi fara e Abrahamit dhe asnjeriu nuk i jemi bërë kurrë deri tani skllevër. Si thua ti se do të bëheni të lirë?
Jisui iu përgjigj atyre: Me të vërtetë, me të vërtetë po ju them juve, se kushdo që bën mëkatin, skllav i mëkatit është. Edhe skllavi nuk mbetet në shtëpi për jetë; po biri mbetet për jetë. Në ju çliroftë pra ju Biri, me të vërtetë do të jeni të lirë. E di se jeni fara e Abrahamit; por kërkoni të më vrisni, sepse fjala ime nuk zë vend ndër ju. Unë flas ç’kam parë pranë Atit tim, edhe ju pra bëni ç’keni parë pranë atit tuaj. Iu përgjigjën e i thanë: Ati ynë është Abrahami.
Jisui u thotë atyre: Po të ishit bij të Abrahamit, punët e Abrahamit do të bënit. Po tani kërkoni të më vrisni, mua, njeriun që ju kam folur të vërtetën që dëgjova prej Perëndisë. Abrahami këtë nuk e bëri. Ju bëni punët e atit tuaj. I thanë pra atij: Ne s’kemi lindur prej kurvërie; një atë kemi, Perëndinë.
Jisui pra u tha atyre: Po të ishte Perëndia ati juaj, do të më donit; sepse unë prej Perëndisë dola, edhe prej atij erdha; sepse nuk erdha prej vetes sime, po ai më dërgoi.
