Eukaristia e Shenjtë është Misteri më sublim i Kishës sonë të Shenjtë, Misteri i Mistereve. Ai është Misteri i përjetshëm vlera e të cilit është i pashprehshëm dhe i pallogaritshëm, dhe pozita e të cilit në adhurimin e Kishës sonë është unik dhe sublim.

Nëpërmjet këtij Misteri dhe atij të Pagëzimit të Shenjtë, zbrazin hir dhe fuqi të gjitha Misteret e tjera duke kontribuar kështu tek shpengimi i i përjetshëm i shpirtit dhe tek shpëtimi i njeriut. Ky Mister tepër Hyjnor u themelua nga Vet Krishti në Darkën e Fundit në natën e së Enjtes së Madhe “në të cilën ai u tradhtua” me vdekje në Kryq, me qëllim që sakrifica frymëdhënëse e Kryqit të vazhdonte brenda Kishës përgjatë shekujve deri në fundin e kohërave, si një burim faljeje për mëkatet e botës dhe si kungim me Trupin e Tij të Tërëshenjtë dhe Gjakun e Tij të Çmuar. Edhe besimtarët duhet të kungohen nga Kupa e Jetës dhe të marrin brenda tyre Atë i Cili është Perëndia i vërtetë dhe Shpenguesi i tyre. Dhe, nëpërmjet kungimit të këtij Misteri, ata bëhen pjesëtar të jetës së paprishëshme dhe të përjetshme.

Ungjijtë e shenjtë na tregojnë për themelimin e këtij Misteri mbinatyror tek Joani 6:27-29; Mateu 26:20-29; Marku 14:17-25; Luka 22:14-38; dhe Shën Pavli në Letrën e parë drejtuar Korinthasve 11:23-26. Sipas këtyre pasazheve të shenjta, Zoti ynë pas kësaj nate e ofroi Veten në vdekje për shpëtimin e botës “duke marrë bukën, duke e bekuar dhe thyer dhe duke ia u dhënë Dishepujve tha: Merrni, hani ky është Trupi im që thyhet për ju për ndjesën e mëkateve” dhe pastaj “mori kupën dhe pasi falënderoi Atin Qiellor, ia u dha Dishepujve duke u thënë: “Pini të gjithë prej kësaj; Ky është Gjaku im i Dhiatës së Re që derdhet për shumë për ndjesën e mëkateve”. Dhe Ai shtoi këshillën tek Apostujt: “Bëheni këtë në përkujtimin Tim”. Ruajeni këtë mister si një rregull të vazhdueshëm dhe të përjetshëm për shenjtërimin dhe shpëtimin tuaj.

Shën Pavli përsërit të njëjtën gjë në lidhje me themelimin e Misterit: “Sepse unë mora nga Zoti atë që u transmetova dhe juve; se Zoti Jisu, në atë natë që po tradhtohej, mori bukë, dhe si falënderoi e theu dhe tha: “Merrni, hani; ky është Trupi im që thyhet për ju, bënë këtë në përkujtimin tim”. Gjithashtu pasa darkës, mori edhe kupën, duke thënë: Kjo kupë është besëlidhja e re në gjakun tim; bëni këtë sa herë që të pini, në përkujtimin tim. Sepse sa herë të hani nga kjo bukë dhe të pini nga kjo kupë, ju shpallni vdekjen e Zotit, derisa Ai të vijë” (I Korinthasve 11:23-26). Kështu që Misteri i Kungimit të Shenjtë është me të vërtetë një përfaqësim i sakrificës shpenguese të Zotit tonë. Për më tepër, ajo është një vazhdimësi dhe përjetësim i vdekjes shpëtimtare të Zotit tonë – Sakrifica e Tij në Kryq. Dhe ky përfaqësim do të vazhdojë deri në ardhjen e dytë të Zotit. Pas vdekjes dhe Ngjalljes së Tij, sakrifica që kryhet mbi Tryezën e Shenjtë është pagjak, pagjak dhe jo e gjakshme siç ishte në Kryq, dhe në këtë mënyrë ajo shpall në gjithë botën, si tek besimtarët ashtu dhe tek jobesimtarët, se kjo vdekje, duke qenë një vdekje e vullnetshme, vdekja e Birit të Vetëmlindur të Perëndisë, Perëndi-njeriut Jisu Krishti, është sakrifica më sublime dhe më e shenjtë që Ai ofroi tek Ati, për shlyerjen e fajeve të mëkatarëve dhe për faljen e mëkateve të tyre. Dhe ky Mister që është – prapë po e përsërisim – sakrifica në Kryq, është gjithashtu Pashka e të Krishterëve, siç na e thotë qartazi Shën Pavli kur shkruan: “Sepse pashka jonë, që është Krishti, u flijua për ne” (I Korithianëve 5:7). Pashka jonë e Krishterë është sakrifica në Kryq dhe Ngjallja e Krishtit për ne. Dhe ashtu siç na thotë Shën Joan Gojarti: “Kur ju kungoheni (denjësisht) atëherë ju kremtoni pashkën”. Prandaj Ky Mister është jashtëzakonisht madhështor në Kishën tonë, i cili quhet gjithashtu “Eukaristi” dhe “Evlogjia” (Bekim), dhe “Darka Mistike e Zotit”, dhe “Kupa e Shenjtë” dhe “Kungimi i Shenjtë” dhe “Gostia e Shenjtë” dhe “Ofrim” dhe nga këndvështrimi i pasojave shpëtimtare të tij është emërtuar gjithashtu “ilaçi i pavdekësisë” dhe “kushti kryesor i jetës së përjetshme”.