Por ne kemi detyrë të falënderojmë Perëndinë përherë për ju, o vëllezër të dashur prej Zotit, se Perëndia ju zgjodhi ju që në fillim për shpëtim me anë të shenjtërimit të Frymës dhe me anë të besimit në të vërtetën, në të cilën ju thirri me anë të ungjillit tonë, për të fituar lavdinë e Zotit tonë Jisu Krisht.
Prandaj pra, o vëllezër, qëndroni, edhe mbani ato porosi që mësuat, qoftë me anë fjale, qoftë me anë letre prej nesh. Edhe vetë Zoti ynë Jisu Krisht, e Perëndia dhe Ati ynë, i cili na deshi e na dha ngushëllim të përjetshëm edhe shpresë të mirë me anë të hirit, ngushëlloftë zemrat tuaja e ju forcoftë në çdo fjalë e punë të mirë.
Së fundi, o vëllezër, lutuni për ne që të përhapet me të shpejtë dhe të lavdërohet fjala e Zotit, sikurse edhe ndër ju, edhe që të shpëtojmë nga njerëzit e kotë e të ligj; sepse besimi nuk është tek të gjithë. Por Zoti është besnik, i cili do t’ju forcojë e do t’ju ruajë prej të ligut, edhe kemi besim tek ju me anë të Zotit, se ato që ju porositëm, edhe i bëni, edhe do t’i bëni. Edhe Zoti drejtoftë zemrat tuaja në dashurinë e Perëndisë, edhe në durimin e Krishtit.
Edhe zuri t’i thoshte popullit këtë paravoli: Një njeri mbolli një vresht, edhe e pajtoi ndër bujq, edhe mërgoi për shumë kohë. Edhe kur erdhi koha dërgoi një shërbëtor te bujqit, që t’i jepnin prej frytit të vreshtit; po bujqit si e rrahën, e dërguan duarbosh.
Edhe përsëri u dërgoi një tjetër shërbëtor; po ata edhe atë si e rrahën dhe e poshtëruan, e dërguan duarbosh. Edhe përsëri dërgoi një të tretë; por ata edhe këtë, si e plagosën, e nxorën jashtë.
Edhe i zoti i vreshtit tha: Ç’të bëj? Do të dërgoj birin tim të dashur; mbase kur të shohin këtë, do të kenë turp. Po bujqit kur e panë, mendoheshin me vete duke thënë: Ky është trashëgimtari. Ejani, le ta vrasim, që të na mbetet trashëgimi.
Edhe si e nxorën jashtë vreshtit, e vranë. Ç’do t’u bëjë pra atyre i zoti i vreshtit? Do të vijë e do t’i shfarosë këta bujq, edhe vreshtin do t’ua japë të tjerëve.
Po ata kur dëgjuan, thanë: Mos u bëftë! Edhe ai hodhi sytë mbi ata e tha: Ç’është pra kjo që është shkruar: “Guri, që flakën tej ndërtuesit, ky u bë Kreu i qoshes”?
Edhe ai që të bjerë mbi këtë gur, do të copëtohet; edhe mbi atë që të bjerë do ta dërrmojë.
